Μια ήττα σκληρή αλλά απολύτως διδακτική για τον Άρη

Μπορεί μια ήττα να κάνει καλό; Στην περίπτωση του Άρη ενδέχεται αυτή η.. τεσσάρα από τη Λαμία το Σάββατο που μας πέρασε να αποδειχθεί ευεργετική. Να επαναφέρει στην πραγματικότητα άπαντες στην ομάδα. Να τους αφυπνίσει, να σταματήσει την χαλαρότητα και την αφ΄ υψηλού θεώρηση των πραγμάτων. Η Football League δεν είναι Γ΄ Εθνική που οι ποδοσφαιριστές του Άρη καθάριζαν τα ματς δίχως καν να χρειαστεί να σπαταλήσουν παραπάνω από το 50-60% των δυνάμεών τους. Αρκούσε ένα καλό 20λεπτο, μια καλή ενέργεια, η εμπειρία, απέναντι σε ομάδες με ερασιτέχνες παίκτες, των οποίων η βασική δουλειά δεν ήταν το ποδόσφαιρο.

Στη Football League, δεν αρκεί το όνομα, η φανέλα, το σήμα, το ρόστερ. Το επίπεδο είναι πιο υψηλό, υπάρχουν ποδοσφαιριστές με σημαντική προϋπηρεσία στη μεγάλη κατηγορία, καλύτεροι προπονητές. Ένα πράγμα παραμένει κοινό. Η δίψα και το κίνητρο όλων να κερδίσουν τον Άρη. Αν σε πετύχουν δηλαδή ανόρεκτο, μπλαζέ, μπερδεμένο, θα σε τιμωρήσουν. Κάπως έτσι ήρθε και αυτό το βαρύ και ασήκωτο 4-0 το Σάββατο που έφερε και τους πρώτους κλυδωνισμούς στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, τους οπαδούς να περιμένουν την αποστολή κατά την επιστροφή της, τον Καρυπίδη να αναγκάζεται να πάει σήμερα εσπευσμένα στην προπόνηση για… γκάζια. Η κριτική ακούμπησε όλους. Τους παίκτες για την αδιαφορία τους, την κακή νοοτροπία (δηλαδή ότι αντιμετώπισαν το ματς ως αγγαρεία), μέχρι και για ξενύχτια ακούστηκαν φωνές. Τον προπονητή για την εικόνα που παρουσίασε η ομάδα, την εμμονή, όπως του καταλογίζουν στην χρησιμοποίηση παικτών που είναι φανερά εκτός φόρμας, την προβληματική ανάπτυξη.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ένα ταρακούνημα, σαν αυτό το… ηχηρό ράπισμα από την ομάδα της Φθιώτιδας, θα λειτουργήσει αφυπνιστικά ως ένα βαθμό. Θα σφίξει τα λουριά. Δεν φτάνει από μόνο του όμως. Τέτοιες τραγικές εμφανίσεις διορθώνονται μόνο με νίκες και βελτίωση της εικόνας. Και εδώ το μαχαίρι και το καρπούζι, το έχει ο Αναστόπουλος. Το ρόστερ που έχει δεν είναι για τη Football League, άσχετα αν κάποιοι παίκτες που ήρθαν, δεν εντάσσονταν στον δικό του σχεδιασμό και τις δικές του επιλογές ενώ κάποιοι άλλοι ήρθαν αργά και θα είναι έτοιμοι σε ένα μήνα. Τώρα δεν αλλάζει κάτι. Αυτούς έχει, αυτούς πρέπει να τους κάνει ομάδα που, αρχικά να κερδίζει, και στην πορεία να παίξει και καλό ποδόσφαιρο. Να βρει το ιδανικό σχήμα, τις ισορροπίες, να πατάξει φαινόμενα τυχόν αδιαφορίας και κυρίως να αλλάξει την νοοτροπία με την ομάδα αντιμετώπισαν τα τελευταία φιλικά οι παίκτες του. Όσο ο Άρης έπαιζε φιλικά με τις ομάδες της Σούπερ Λιγκ, όλα καλά. Παρά τις ήττες σε κάποια από αυτά, στα περισσότερα, η εικόνα ήταν καλή, η προσπάθεια και η διάθεση περίσσεια. Ίσως αυτό να… κοίμισε τους κίτρινους. Τα πρώτο καμπανάκι ήταν το 2-2 με τον Αγροτικό Αστέρα. Ακόμη και στη νίκη με 3-1 επί της Λαμίας, στο πρώτο από τα δυο μεταξύ τους παιχνίδια, η εικόνα παρέμεινε μέτρια για να έρθει το στραπάτσο του περασμένου Σαββάτου. Μένει να δούμε αν αρκεί για να συνειδητοποιήσουν όλοι στους κίτρινους, ότι την άνοδο δεν θα τους χαρίσει κανείς μόνο λόγω… ονόματος!